Wszyscy jesteśmy Ukraińcami
Ostatnia aktualizacja: 08.05.2015 r.
Na naszych oczach tworzy się historia świata. Przez media przetoczyły się krwawe sceny z Ukrainy, sceny zastrzeliwanych mężczyzn kryjących się pod prymitywnymi tarczami, sceny torturowanych bojowników, sceny gdzie strzelcy w czarnych maskujących strojach strzelali z karabinów snajperskich do zwykłych ludzi. Widzieliśmy wzruszające sceny z pogrzebów pomordowanych i sceny ze złapania morderców. Widzielismy sceny ze zwiedzania przez Kijowian wspaniałego pałacu byłego prezydenta Ukrainy. Widzielismy wreszcie film z młodą Ukrainką z Kijowa, która dobrą angielszczyzną mówi, że chce żyć w wolnym kraju, bez korupcji, bez tłumaczenia się, że chce żyć we wspólnej Europie. To było najważniejsze marzenie wielkiej części Ukraińców. Oni widzą, jak zmieniła się Polska poprzez udział we Wspólnej Europie.
Szczególnie Ukraińcy patrzą na Polskę. I oni i my pamiętamy trudną, wręcz czasami krwawą i morderczą historię miedzy naszymi narodami. Pamietamy krwawe ofiary mordów, pamiętamy, że często było bardzo, bardzo trudno. Wielu nie może sobie wzajemnie wybaczyć tych czasów. Ale przecież między Polakami i Niemcami było jeszcze trudniej, jeszcze krwawiej, jeszcze bardziej morderczo. Przecież jeszcze niedawno mówiono „że dopóki świat będzie światem, nie będzie Niemiec Polakowi bratem”. Jednak w trudnych czasach stanu wojennego to przede wszystkim Niemcy nam pomagali, jak wychodziliśmy do Unii Europejskiej, to właśnie Niemcy nam najbardziej pomagali. Udalo się nie tylko zakopać przepaść miedzy polskim a niemieckim narodem, ale udało się coś wiecej – ta współpraca między Polakami a Niemcami jest de facto podstawą funkcjonowania Unii Europejskiej. Teraz pomocy potrzebują Ukraincy.
Niewiele mogliśmy i możemy zrobić. Jak była kulminacja sytuacji na Ukrainie – nasze deklaracje poparcia były dla Ukraińców bardzo ważne, tak jak pilotowana przez Polskę wizyta władz UE w Kijowie. Nie do przecenienia była pomoc szpitalna czy medyczna, choć incydentalnie pojedyncze osoby kwestionowały to mówiąc, że Polacy muszą czekać w kolejkach do szpitali. Przypominaliśmy jak nam pomagano w godzinach próby.
Kiedyś amerykański prezydent John F Kennedy stojąc przed wybudowanym przez komunistów murem berlińskim powiedział: „Ich bin ein Berliner” – ja też jestem Berlińczykiem. W ten sposób – w sposób bardzo dobitny powiedział, że wolny świat nie opuści Berlińczyków, że będzie im pomagał. I tak się stało. Po jakimś czasie mur runął i stała się Nowa Europa. W tej Europie ważne miejsce chce i powinna mieć Ukraina. To jest wielkie marzenie Ukrainy, ale to też jest wielki interes Wspólnej Europy. Dlatego wzorem amerykańskiego prezydenta możemy powiedzieć – „Wszyscy jesteśmy Ukraińcami”.
Nie muszą się tego obawiać Rosjanie. Nasz sojusz ma i będzie miał charakter polityczny, gospodarczy, a nie militarny. Wolna Ukrainia we wspólnej Europie to gwarancja spokoju w Europie. Nie bójmy się przyszłości. Dziś symbolicznie jesteśmy Ukraińcami, bo Ukraina potrzebuje pomocy. Tak jak w przeszłości dostaliśmy pomoc – tak pomoc dajemy teraz.
Od paru dni słyszymy o próbach zawładnięcia przez Rosjan częścią terytorium Ukrainy na Krymie. To zawsze był trudny teren, mieszały się interesy mocarstw i zwykłych ludzi. Nie jest teraz nikomu potrzebna wojna. Ale też wolny świat nie może, w imię pokoju, rezygnować z wolności i niepodległości innych. Bardzo aktualne są wskazane słowa amerykańskiego prezydenta – teraz my wszyscy jesteśmy Ukraińcami. Teraz my wszyscy powinniśmy mówić – wolna, niezawisła, integralna Ukraina to wolna, niepodległa Wspólna Europa niepodległych państw. Dziś, teraz wszyscy jesteśmy Ukraińcami, bo Europa zaczyna się na Krymie.
