Kraków w czasach zarazy – 33. tydzień

Ostatnia aktualizacja: 02.11.2020 r.

Zobacz wszystkie artykuły z cyklu Kraków w czasach zarazy >>

Kolejny, 33. tydzień Krakowa w czasach pandemii. Dziś, jak zawsze, sprawy ogólnopolskie i krakowskie. Pandemia wzbiera, chaos i kontrowersyjne działania państwowej władzy też. A samorząd musi wszystko ogarnąć.

Zaczynamy od spraw ogólnopolskich:

1. Coraz szerzej widać i słychać o kompletnym nieprzygotowaniu władz państwowych i państwowych służb do 2. etapu pandemii. Widać jak wiele państw wykorzystało czas na przygotowanie służb, szpitali, sprzętu, pozyskania i przeszkolenia ludzi, szerokiej akcji informacyjnej, przygotowanie systemu edukacji na naukę zdalną, przygotowanie poszczególnych sektorów biznesu na działanie ograniczone czy wręcz wstrzymanie działań. Tak robiło większość krajów europejskich i w efekcie, mimo ogromnych wzrostów są bezpieczni i przygotowani.

I widać jak to jest w Polsce, kiedy dopiero teraz myśli się o awaryjnych szpitalach, pozyskiwaniu ludzi do obsługi chorych, o zmianach w edukacji, a działania gospodarcze zaskakują i demolują polski biznes. W zamian za to mieliśmy najpierw kampanię, żeby robić niekonstytucyjne wybory korespondencyjne, potem kampanię przeciwko LGBT, potem obietnice, że poradziliśmy sobie z koronawirusem, potem kampanię wyborczą, potem zmiany rządowe, konflikty i ruchy, potem drugorzędne uchwały o ochronie zwierząt i o bezkarności władzy, także i o podwyższeniu płac dla polityków.

Nagle we wrześniu/październiku zaskoczył nas 2. etap pandemii. Ale jak się nie przygotowano to nie dziwne, że jest chaos, bałagan, brak strategii i taktyki. To są kardynalne błędy obecnej władzy państwowej, błędy, które władzę kompromitują i odbierają prawo do dalszego rządzenia. Niestety, z ogromnym zdziwieniem trzeba stwierdzić, że Polska nie była w ogóle przygotowana do 2. etapu pandemii, że władza państwowa zamiast przygotować struktury i społeczeństwo do skoku zachorowań – zbagatelizowała sprawę, zajęła się sobą i własnymi politycznymi problemami. Odpowiedzialność za potencjalny kryzys, dramat, wręcz tragedię związaną z 2. etapem pandemii spada na władze państwowe. I tej odpowiedzialności nie unikną. 

2. W środku pandemii trybunał, po kilku latach wstrzymania, podejmuje orzeczenie w sprawie kontrowersyjnego wniosku sprzed lat. Swój stosunek do sprawy przedstawiłem w odrębnym tekście. Teraz wyrażę swoje oburzenie, że odbywa to się właśnie teraz, w środku 2. etapu pandemii, kiedy ludzie boją się o życie i zdrowie swoje i najbliższych. Taki polityczny ruch to jest, nie waham się użyć tego słowa, zbrodnia polityczna. Wiadomo było, że takie orzeczenie wzbudzi protesty i one będą bardzo szerokie. Wyrokowanie teraz, w środku zakażeń i rozwoju pandemii, to dowód na brak politycznego wyważenia i poszanowania dla innych. Próba połączenia protestów z obroną Kościoła i kościołów to kolejny, piramidalny sposób na przekierowanie polityczne problemów. Ale ludzie wierzący są po różnych stronach sporu i poza marginalnymi działaniami, nikt nie chce niszczyć  i naruszać spokoju kościołów. A wezwanie do obrony otworzyło ryzyko włączenia się bojówek kibolskich i skrajnych do walki i niszczenia innych.

3. Kolejne szaleństwo władzy i kompletna nieodpowiedzialność to decyzja z minuty na minutę o zamknięciu cmentarzy. Rozumiem sensowność zamykania cmentarzy ze względu na ryzyko zakażania się ludzi także tam. Ale robienie tego parę godzin przed faktem to szaleństwo i nieodpowiedzialność. Natychmiast setki, tysiące ludzi ruszyło w całej Polsce na cmentarze. Wiele rodzin jadących na groby poza miejscem zamieszkania zostało oszukanych. Oszukanych zostało tysiące przedsiębiorców, którzy zainwestowali swój czas i pieniądze w sprzedaż zniczy i kwiatów. I niewiele zmieni spóźniona deklaracja premiera, że będzie jakiś program osłonowy. Przecież dzień wcześniej jeden z wicepremierów mówił, że władza nie zamierza zamykać cmentarzy. Kolejne lekceważenie ludzi, przedsiębiorców, kolejne wyobcowanie władzy. A wystarczyło powiedzieć o tym kilka dni wcześniej. Ludzie są rozumni, pobyt na cmentarzach rozłożyłby się na kilka dni i nie byłoby zagrożenia. Ale władza musi działać w ostatniej chwili, bez konsultacji, bez zrozumienia dla ludzkich uczuć, bezpieczeństwa, poszanowania dla przedsiębiorców. Tak ta władza ma i chyba coraz więcej ludzi to rozumie…

I sprawy krakowskie:

1. Samorządy ogarniają, choć jest bardzo trudno. W sytuacji kompletnego chaosu i nieprzygotowania władze samorządowe starają się „ogarniać” wszystko. Dotyczy to i spraw utrzymania miasta, działań infrastrukturalnych, funkcjonowania miejskich jednostek, edukacji, jednostek pomocy społecznej, obsługi mieszkańców. Staramy się, aby mieszkańcy czuli, że miasto/samorząd o nich myśli, pomaga, planuje i realizuje. Symboliczna jest tutaj spokojna wypowiedź Prezydenta Majchrowskiego, z jednej strony pokazująca spokojną rolę Miasta i miejskich służb, a z drugiej umożliwiająca chętnym wzięcie udziału w protestach. Poważne, odpowiedzialne, merytoryczne podejście, pokazujące rolę i odpowiedzialność samorządu. 

2. Miasto zdecydowało się wprowadzić „zamknięcie” urzędu. Zrobiliśmy to przede wszystkim dlatego, że tylko w ten sposób możemy utrzymać wolniejszą, ale pewną obsługę mieszkańców. Niestety, duża ilość kontaktów mieszkańców z urzędnikami powoduje i spowodowała sporą skalę zakażeń. Zakażenia eliminują ludzi do obsługi i rozszerzają tę skalę zakażeń dalej. Dlatego, aby móc obsługiwać na dłuższą metę, musieliśmy „zamknąć” urząd. Są procedury, które muszą być obsługiwane i nie możemy sobie pozwolić na zbyt dużą absencję przy nich. Dlatego musimy „chronić” urzędników, aby móc chronić mieszkańców i ich potrzeby. Zdecydowana większość spraw może być obsługiwana zdalnie, poprzez obsługę elektroniczną, poprzez przesyłki składane pocztą, do urn, do paczkomatów. Część procedur, choćby odebranie dowodu osobistego, musi być realizowana osobiście i w takich sytuacjach koniecznych obsługujemy bezpośrednio. Oczywiście z zachowaniem wszelkich pandemicznych restrykcji.

3. Kończy się kolejny, 2. rok tej kadencji. W tym czasie sporo udało się w sprawach mieszkaniowych. Można powiedzieć, że przeszliśmy skok mieszkaniowy. Oddaliśmy w tym czasie do dyspozycji mieszkańców ponad 1200 mieszkań, w tym 522 nowych mieszkań i ponad 680 wyremontowanych pustostanów. Zmieniliśmy zasady wynajmu mieszkań, wprowadziliśmy pierwszą po 12 latach korektę czynszów mieszkań w zasobach miejskich. To dzięki tym działaniom udał się ten krakowski skok mieszkaniowy.

Mamy pogłębiającą się sytuację kryzysową i prawdopodobnie dużo mniej pieniędzy na wszystko, w tym na remonty pustostanów. Mniej pieniędzy wcale nie musi oznaczać mniej możliwości. Chcemy zaproponować nowe standardy remontów pustostanów, które umożliwią nawet przy mniejszych pieniądzach utrzymanie wysokiego tempa remontów pustostanów. W 2018 wyremontowaliśmy 271 pustostanów, w 2019 – 351 pustostanów, w 2020 planuje się wyremontowanie 332 pustostany. Chcąc utrzymać to tempo chcemy zaproponować kilka kluczowych działań:

1. Rezygnacja z remontowania lokali usytuowanych w budynkach wspólnot mieszkaniowych, wpisanych do rejestru zabytków.
2. Weryfikacja zasadności remontów pustostanów, dla których opracowane kosztorysy wskazują na koszty powyżej 50000 zł lub powyżej 1400 zł za mkw pustostanu.
3. Rezygnacja z wyposażania remontowanych lokali w kuchenki.
4. Rezygnacja z remontów lokali o powierzchni powyżej 60 mkw.

Te zmiany powinny z jednej strony dać zwiększenie sumy rocznych remontów o około 50 pustostanów, a z drugiej przysporzyć dochodów ze sprzedaży nieremontowanych pustostanów. W trudnych czasach potrzebne są innowacyjne rozwiązania.

4. Czas pandemii to czas nerwów, paniki, strachu i obaw. Ale to też czas wielkiej, ogólnoludzkiej solidarności. I o tej solidarności będę w tym tygodniu mówił, przedstawiał różnych wspaniałych ludzi i środowiska. To wielki wspaniały aspekt pandemii – pokazuje siłę, odwagę, solidarność wspaniałych ludzi, którzy pokazali swoją wielkość w czasach zarazy. Chwała im za to !